Ieder licht heeft zijn donker. Dat is zeker ook het geval als je paranormaal begaafd bent. Niet elke helderheid hoeft een zegen te zijn.
Gisteren had ik het daar nog ver met een collega student bij de cursus lichtwerk.
Als ik een foto zie dan kan ik je bijvoorbeeld het karakter van deze persoon haarfijn beschrijven. Ook weet ik waar bij die persoon blokkades zitten. Dat is mijn helder weten kanaal. Dit kanaal werkt ook perfect als een 'spirit' mij bezoekt. Vaak weet ik direct al wie deze persoon is.
Leuk zal je zeggen, maar er zit ook een schaduwkant aan. Wat bijvoorbeeld als je in een situatie terecht komt waarbij een ziel jouw bezoekt en die ziel blijkt de partner te zijn van de collega die naast je zit te werken. Vertel je dit? Voor mij is dit een no-go.
Ook al geven 'spirits' aan dat ik contact moet zoeken dan wacht ik tot dat ik een duidelijk teken krijg. Dat teken kan in allerlei vormen plaats vinden. Soms is het zelfs een letterlijke duw in de rug.
Je komt vaak in zulk soort situaties terecht waarbij je niet direct kunt handelen. Dan is geduld een schone zaak., je wordt daarbij vaak op de proef gesteld. Of er zit iemand naast je waarvan jij de blokkade voelt, een blokkade waar de persoon zichtbaar last van heeft. Ga je dan zo maar zeggen dat je deze persoon kunt helpen? Nee.
En dan hebben we het nog niet over de buitenwereld die het oordeel over 'anders' zijn ook nog klaar heeft. Daar heb ik al eens eerder in een blog over geschreven.
Zo nu en dan komt ook bij ons het kleine duiveltje binnen geslopen die zegt: Had ik maar niet deze gaven. Het lijkt alsof ik van alle kanten wordt 'aangevallen'.
Juist op dit soort momenten kan jij er van uitgaan dat je dicht tegen een 'level-up' aan zit. Dat binnenkort alles veel duidelijker zal zijn. Dus paranormaal zijn is niet altijd een zegen, maar vergeet vooral niet je zegeningen te tellen. Een fijne dag nog gewenst.
Reactie plaatsen
Reacties