Daar zit je dan. Je weet wat je kan, hebt alle twijfel aan de kant kunnen zetten. Je wilt je dienstbaar opstellen maar de wereld is nog niet klaar voor je.
Iedere dag worstelen duizenden mensen die meer voelen met de 'boze' buitenwereld.
In Nederland vinden ze dat ze tolerant zijn t.o.v. LHMBTI toch is er bij vele jongeren nog angst om uit de kast te komen. Dat geldt ook voor mensen die paranormaal zijn. Zij zitten ook in een kast en durven er voor de buitenwereld niet voor uit te komen
"Para-normaal" betekent niets meer en minder dan naast het normale.
Iemand die paranormaal is kan meer dan het normale zien. Een geschenk zou je zeggen. Nou het voelt voor velen als een vloek want zodra je dit woord in je mond neemt dan wordt je met de nek aangekeken. Die is gek, daar heb je weer zo'n zweverig type. De buitenwereld zit nog steeds vast aan hun ego, alles wat niet normaal is wordt aangevallen. De maar gewoon dan doe je gek genoeg. Nou ik heb nieuws, ik ben niet gewoon, ik ben paranormaal. Ik heb inmiddels lak aan de denkwijze van anderen maar dat geldt niet voor mensen in mijn directe omgeving. Dat levert soms situaties op dat het voelt dat je aan het koorddansen bent. Aan de ene kant kun je de gevoelens en mogelijkheden niet onderdrukken en aan de andere kant wil je de mensen in de directe omgeving ook beschermen. Dit is een balanceer-act die je niet vol kan houden. Wil je de mensen beschermen dan zal je de mogelijkheden moeten onderdrukken, doe je dit te lang dan wordt je geheid ziek. Je komt in een situatie dat er geen winnaars meer zijn. Hoe ga je daar mee om?
Voor mij was die keuze ook niet makkelijk. Ik ben gaan omdenken. Wie zijn probleem is het dat ik paranormaal ben? Is het mijn probleem? Nee, ik kan er niets aan doen. Is het de ander zijn probleem? Ja, hij/zij heeft vooroordelen.
Kan ik het probleem voor de ander oplossen? Ja en nee. Ik kan me aanpassen dan kost het mijn gezondheid maar aan de andere kant is er maar een persoon die het probleem heeft en zijn denken toch niet zal veranderen. Dus waarom zou ik die moeite gaan nemen? Je doet het toch om je gezin te beschermen? Dat is een reden, maar wel een reden die niet vol te houden is.
Ben ik een ander persoon geworden nu dat ik het weet? Ja, in een goede zin van het woord. Ik ben rustiger en weet dat er altijd oplossingen zijn. Maar aan de andere kant ben ik nog steeds de zelfde persoon. Ik ben qua uiterlijk niet verandert. Ik heb nog steeds dezelfde lichamelijke problemen. Dus wat is het probleem? Het probleem is dat de wereld mensen die anders zijn uiteindelijk toch nog steeds als een paria behandelt. Verbeter de wereld begin bij jezelf!!!
Ik heb dit al gedaan. Ik oordeel en veroordeel niet meer en dat geeft mij veel nieuwe inzichten. Dus denk goed na, waarom zou je niet hetzelfde doen?
Reactie plaatsen
Reacties