Ik weet nog de eerste keer dat ik 'aangeraakt' werd. Ik schrok me de tandjes.
Alles voelde bijzonder. et weten, het meemaken, het voelen.
Mijn zintuigen waren veel scherper afgesteld in één ogenblik. Elk huis dat ik binnenliep daar voelde ik direct wie er aanwezig was. Nu 2 jaar verder lijkt alles zo gewoon.
Het is onderdeel geworden. Je slaat er wat minder acht op. Niet dat het nniet meer bijzonder is, maar..........
Ik kan me nu beter afsluiten van wat er in mijn omgeving gebeurd op hoger gebied. Ik merk lichte veranderingen op maar heb niet meer zo'n behoefte om er wat aan te doen. En in die 2 jaar is het huis behoorlijk vol gelopen. Waren het er bij de eerste telling enkele tientalle 'spirits' die bij ons verbleven nu is dat zeker het tienvoudige. Lekker gezellig. En het leuke is er zijn veel kinderen bij. Kinderen die graag spelletjes doen of die even bij je op schoot kruipen om wat energie te tanken. Dat wordt juist niet gewoon maar blijft een heel speciaal gevoel.
Dus als e merkt dat dingen gewoon woren, treur er niet om. Je bent 'gewoon' een level up gegaan.
Fijne dag nog verder.
Reactie plaatsen
Reacties