Vrede.......een begrip wat we lang gekoesterd hebben maar stilaan beginnen te verliezen.
Het komt in vele vormen, als tijd na wapengekletter, als emotie na een tegenvallend feit, als berusting.
Ooit heb ik eens mogen lezen: Hij die het ware geluk nastreeft heeft vrede met wie hij is en hoe zijn wereld om hem heen is. Hij oordeelt en veroordeelt niet. Maar overziet en handelt in het belang van het ware geluk.
Het niet oordelen en veroordelen is in deze tijd ver te zoeken in een tijd van polarisatie en populisme. Neem bijvoorbeeld politieke partijen die overal tegen aan schoppen maar ook geen oplossing bieden. Als je ontevreden bent over de wereld om je heen dan word je snel meegezogen.
Het "verbeter de wereld begin bij je zelf" is een utopie aan het worden.
Steeds vaker zie je mensen die het recht in eigen hand nemen en anderen veroordelen omdat ze anders zijn. Dit hebben we al eens eerder mee gemaakt en dat is ons toen duur komen te staan. Het was een hoge prijs die betaald is om vrede te waarderen. Nu die generatie verdwijnt steekt het individu weer de kop op die zichzelf beter vindt en de fout altijd bij de ander zoekt. Het ego wordt weer als belangrijkste goed gezien. In de klas he ik het al vaak tegen kinderen gezegd: Boven op de apenrots is het heel eenzaam. Je hebt namelijk iedereen van de rots geduwd om er te geraken. En wat levert het je op.........eenzaamheid. Niet de beloning waar je op gehoopt hebt.
Dit zien we nu ook gebeuren in het Oosten. Waar 2 leiders proberen op allerlei manieren aan te tonen dat zij de beste zijn en schuwen het niet om daar mensenlevens voor op te offeren. Beiden dromen ze van een al lang vervlogen tijd en hebben ze helaas door toedoen van anderen weinig of geen zicht meer op realiteit. Ook dit hebben we eerder al gezien toen iemand in zijn nadagen nog met niet bestaande legers aan het schuiven was in een bunker. En het volk de schuld gaf dat ze hem in de steek hadden gelaten.
Ook ik heb een droom. Mijn droom is dat we voor een ander klaar staan zonder af te vragen wat het ons oplevert. Het geven is belangrijker dan het nemen. Wie goed doet, die goed ontmoet. Pas als we weer op dat pad kunnen komen vinden we het ware geluk en is vrede een garantie.
Dus als je vandaag weer de deur achter je sluit om naar school te gaan of naar het werk. Kijk even of het goed gaat met je eenzame buurman of buurvrouw. Vraag of je iets voor ze kunt betekenen. Het begint met 1 druppel in het water die voor rimpels zorgt.
Fijne dag nog allemaal!!!
Reactie plaatsen
Reacties