Dat is de beste les die ik ooit in mijn even heb mogen leren.
Ooit zei iemand tegen me: Je hebt 60 spieren nodig om te huilen en 30 om te lachen. Waarom zou jij je vermoeien?
Dit is ook de reden waarom je me altijd met een lach op mijn gezicht zien. Het maakt niet uit wat er gebeurd als je hard en lang genoeg zoekt zie je er een sprankje positiviteit in.
Dingen gebeuren om een reden is mijn devies. Dat maakt het ook makkelijker te beredeneren.
Zie het als een wandeling naar een mooi uitzichtpunt. Vaak is die wandeling niet makkelijk maar leidt het over moeilijk begaanbare steile paden. Tijdens de wandeling vraag jij je vaak genoeg af waarom doe ik dit. Maar eenmaal op het eindpunt aangekomen verdwijnt dit als sneeuw voor de zon als je van het mooie uitzicht geniet.
Je zult misschien wel zeggen: Ja jij hebt makkelijk praten. Dan oordeel je te snel. Mijn weg is steil en moeilijk begaanbaar. De ene keer wat makkelijker dan de andere keer. Soms kijk ik ook in de spiegel, als mijn spieren weer eens dienst weigeren, en denk verdomme waarom gebeurd mij dit weer. Die gedachte maakt dan gelukkig snel plaats voor. OK, het gaat vandaag wat minder, wat kan ik veranderen zodat ik de dag toch op een leuke manier ga beleven. Tot nu toe lukt mij dat nog steeds.
Dat de gebeurtenissen in de wereld beangstigend zijn en moeilijk te begrijpen, dat is een feit. Gasprijzen reizen de pan uit en veel gezinnen kunnen maar moeilijk rondkomen. Als er momenten zijn waarbij jij het niet meer ziet zitten omdat de weg moeilijk lijkt. Bedenk dan dat er veel gezinnen zijn in de wereld die het moeilijker hebben. Als je op deze manier kijkt zal je merken dat de weg die jij zo moeilijk vind een mooie uitdaging gaat worden. Een uitdaging die leidt naar een mooi uitzicht. Neem ook de tijd om van dat uitzicht te genieten.
Ik wens jullie vandaag een fijne weg met een heel mooi uitzicht. Blijf positief!!!
Reactie plaatsen
Reacties